Η σκοτεινή πλευρά της δολοφονία του Σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα (Μέρος Πρώτο)

Γράφει τοΜαύρο Πρόβατο”

Το πολιτικό κλίμα στα ταραγμένα χρόνια της Αμερικανική Δημοκρατίας.

Δεκέμβριος 1975. Ουάσιγκτον.

Ο κιλλίβαντας μεταφέροντας το φέρετρο με το σώμα του νεκρού, σκεπασμένο από την αστερόεσσα, διέσχιζε αργά την κεντρική λεωφόρο, συνοδευόμενο από άγημα, με τελικό προορισμό το νεκροταφείο του Άρλινγκτον. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που αποδιδόταν σε έναν ανώτατο αξιωματούχο της κοινότητας των Μυστικών Υπηρεσιών τέτοια τιμή. Το νεκροταφείο του Άρλινγκτον είναι χώρος ταφής μόνο για τους Αμερικανούς στρατιώτες, αξιωματικούς και τους Προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών που έχασαν την ζωή τους την ώρα της μάχης.

Η κηδεία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς έπρεπε να είναι αντίστοιχη των πηχυαίων τίτλων των εφημερίδων. Όλες τις προηγούμενες μέρες, κατηγορούσαν τους Δημοκρατικούς για Προδοσία και Αντιπατριωτισμό με αφορμή την δολοφονία. Υπεύθυνες ήταν οι επιτροπές Πάικ και Τσέρτς, στην γερουσία και την βουλή των αντιπροσώπων, που διερευνούσαν την δράση της CIA τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό των ΗΠΑ , σύμφωνα με τον mainstream τύπο. Για τους Αμερικανούς που στέκονται προσοχή στον Εθνικό τους Ύμνο με την παλάμη να σκεπάζει την καρδιά, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να σε αποκαλούν Αντιπατριώτη. Μια βλασφημία που πηγάζει από την εποχή του πολέμου της Ανεξαρτησίας που ξεκίνησε το 1765 και τελείωσε το 1776, ενάντια σε όλους εκείνους τους αποίκους που συντάχθηκαν με τον «Τζόρτζι» τον βασιλιά Γεώργιο τον 3ο και τα «Κόκκινα Παλτά» δηλαδή τον Βρετανικό στρατό.

Επίσης, από την δημιουργία της CIA τον Σεπτέμβριο του 1947,δεν υπήρχε μεγαλύτερο ταμπού από την δραστηριότητα της και την διερεύνηση της, σε ανοιχτές ή κλειστές συνεδριάσεις. Όμως η CIA , που απαγορευόταν να δρα στο εσωτερικό των ΗΠΑ, κάτι που τότε μόνο στο FBI ήταν επιτρεπτό , είχε απλώσει τον μηχανισμό της στην καταστολή με κάθε τρόπο του αντιπολεμικού κινήματος για το Βιετνάμ. Ένα κίνημα που διογκώθηκε και οδήγησε σε δεκάδες αιματηρές εξεγέρσεις σε όλες τις Πολιτείες και ειδικά στα διάσημα Πανεπιστήμια. Είχαν προηγηθεί οι αποκαλύψεις των εγγράφων της RAND corporation, του εμβληματικού think tank για την άμυνα και τον πόλεμο των Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ από τον Ντάνιελ Ελσμπεργκ. Τα αρχεία αποδείκνυαν ότι τουλάχιστον μια δεκαετία οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, εξαπατούσαν τον Αμερικανικό λαό σε σχέση με το Βιετνάμ και τον πόλεμο, αποκρύπτοντας την πραγματική εικόνα.

Από την άλλη πλευρά, το σκάνδαλο του Watergate με τις αποκαλύψεις ότι στελέχη της CIA διέπραξαν διάρρηξη στα γραφεία της Εθνικής εκλογικής επιτροπής των Δημοκρατικών, είχε οδηγήσει σε παραίτηση τον πρόεδρο Νίξον, αυξάνοντας την πολιτική κρίση στις ΗΠΑ και οδηγώντας τα δύο κόμματα σε άμεση σύγκρουση.

Όλα αυτά είχαν οδηγήσει στο να αποκτήσουν οι Δημοκρατικοί-στις ενδιάμεσες εκλογές του 1974- την πλειοψηφία και στην γερουσία και την βουλή των αντιπροσώπων. Γερουσιαστές και Αντιπρόσωποι βγαλμένοι μέσα από αυτό το αντιπολεμικό κίνημα και διψασμένους για «αίμα». Δηλαδή την διερεύνηση της δράσης πολιτικών προσώπων και της CIA με στόχο τον Αμερικανό πολίτη.

Μπορούσε μια δολοφονία να ανατρέψει τις έρευνες;